به
نام نور
در
انديشه و تصور ذهني خود گذري به وجود خدا ميزنيم .
او
خالقي تواناست ، او خالقي مهربان است و مهربانترين

او
بهترين آفرينندگان است .
اما
اين کلمات صرفا کلمات تعريف و تمجيد نيست بلکه واقعيتي است که به آن ميرسيم . ( با
من باش)
گياهان
و خاک ، آب ، هوا و اين تنوع را در اطراف خود به نظاره بنشين ، ببين چه زيبا
آفريده شده
به
اوج ميرويم : نظاره گر قامت استوار کوهها و آتشفشانها را بنشين و تفکر کن که چقدر
زيبا و حيرت آور آفريده شده است . از نگاهش لذت ميبريم .
کمي
بالاتر : به اوج ميرويم نظاره گر جلگه ها قله ها و درياها باش ، بالاي ابرها (
روزي آروزي راه رفتن بر روي اين ابرها را داري )

بالاتر
: قطعه اي از سرزميني با اسم يا غير اسم
که تقسيمات کشوري صورت گرفته و هر کدام براي خود مرزي روشن و گستردگي دارند
. جان تازه با اين زيباييها بگير
بالاتر
و بالاتر : از کره زمين دور شو – کره را بصورت کامل ببين ميتواني از اين فاصله
خودت را بر روي زمين پيدا کني ؟
حتي
تخليل چنين عملي ممکني سخت است !!!!
به
اوج ها برو جايي که منظومه شمسي را ببيني خورشيد و ستارگان و ديگر سيارات را که با
زيبايي قرار گرفته اند .خورشيد را با نگاههاي خود مهمان کن چندين برابر اين کره
خاکي است . به اين فکر کن که همه اينها را خدا آفريده براي آسايش انسان
بدان
که منظومه شمسي در کجا قرار دارد چندين منظومه و کهکشان – راه شيري – چه عظمتي –
چندين هزار و ميلياردها منظومه و منظومه و کهکشان که زمين حتي به مانند اندازه
مولکولي در اين ميان نيست .
اما
اين يک واقعيت است .بدان
همه
اين اجسام حکمتي براي انديشه و براي ظهور
ميداني
چه ميخواهم برايت بگويم . اري
خداي
تو در ميان اين همه زيبايي و عظمت بفکر توست به فکر کسي که خودش هست و خدايش . حال
خواهي فهميد که چرا برايت ارزش والاتر داده شده و اشرف مخلوقات گشته اي و اين درجه
بر روي سينه تو هست .

ببين
خداي با اين عظمت که حتي تصور عالمي که آفريده است براي بنده اش سخت است .
اما
به اندازه دلتنگي و اتاق کوچک تنهايي و قلب تو ميآيد .
ميآيد
به قلبي که شاد است
به
قلبي زيبا
به
قلبي شکسته
به
قلبي مملو از اميد و عشق
مملو
از عشق فرستادگان و بهترينهاي او
اينک بيانديش که در کجاي اين عالم قرار داري و چه
زيبا آفريده شده اي و چه کسي مهمان دل تو هست .
چقدر
دوست داشتني هستي براي خدا ....
ما
حمد ميگوييم داناي صادق کريم را
خدا
ما را دوست دارد ... حتي بيشتر از اين عالم
به قلم محمد صادق کريمي