دکتر شهرام آگاه در گفت وگو با ایسنا، ضمن بيان مطلب فوق افزود: برخي بيماري‌هاي خودايمني مي‌تواند باعث درگيري غدد بزاقي و اشکي به طور همزمان شود که علامت بارز آن اغلب خشکي دهان و خشکي چشم است و در اين مورد به خصوص در افراد جوان و يا مبتلا به روماتيسم بايد توجه ويژه‌اي شود؛ چرا که اين خشکي دهان ممکن است ناشي از خشک شدن غدد بزاقي باشد.

وي تصريح کرد: همچنين بيماري‌ها مانند ديابت و افزايش قند خون به دليل دفع بيش از حد آب نيز ممکن است باعث خشکي دهان شود و يا در اثر مصرف برخي داروها از جمله داروهاي اعصاب، داروهاي کاهنده فشارخون و آنتي کولينرژيک‌هاي مي‌توانند باعث کاهش ترشح بزاق و خشکي دهان شود.

دانشيار دانشگاه علوم پزشکي ايران در ادامه افزود: مورد ديگري که مدنظر است استرس وعصبانيت دائم در افراد است که با تاثيري که براعصاب خودکار بدن مي گذارد، مي‌تواند باعث کاهش ترشح بزاق شده و خشکي دهان را به دنبال داشته باشد.

دكتر آگاه تاکيد کرد: شناخت علت خشکي دهان و دوري از آنها مانند کنترل قند خون در مواردي که علت ديابت باشد و يا کاهش استرس و اضطراب و کاهش تحريک اعصاب سمپاتيک مي‌تواند تاثير به سزايي در کاهش اين عارضه داشته باشد.

وي گفت: در مواردي که بيماري‌هاي خودايمني علت خشکي دهان باشد، درمان بيماري زمينه‌اي و يا در صورت امکان کاهش دوز دارو مي‌تواند در کاهش خشکي دهان نقش داشته باشد و در مواردي هم که خشکي دهان علت مشخصي ندارد معمولا تحريک کننده‌هاي بزاق که مهمترين آنها غذاهاي ترش مانند آبليمو و يا داروهاي افزايش دهنده ترشح بزاق (که البته به دليل عوارضي که به دنبال دارند بايد تحت نظر پزشک مصرف شود) از راه‌هاي ديگر درمان خشکي دهان است.